Definify.com

Definition 2024


sovittamaton

sovittamaton

Finnish

Verb

sovittamaton

  1. Negative participle of sovittaa.

Declension

Inflection of sovittamaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative sovittamaton sovittamattomat
genitive sovittamattoman sovittamattomien
partitive sovittamatonta sovittamattomia
illative sovittamattomaan sovittamattomiin
singular plural
nominative sovittamaton sovittamattomat
accusative nom. sovittamaton sovittamattomat
gen. sovittamattoman
genitive sovittamattoman sovittamattomien
sovittamatontenrare
partitive sovittamatonta sovittamattomia
inessive sovittamattomassa sovittamattomissa
elative sovittamattomasta sovittamattomista
illative sovittamattomaan sovittamattomiin
adessive sovittamattomalla sovittamattomilla
ablative sovittamattomalta sovittamattomilta
allative sovittamattomalle sovittamattomille
essive sovittamattomana sovittamattomina
translative sovittamattomaksi sovittamattomiksi
instructive sovittamattomin
abessive sovittamattomatta sovittamattomitta
comitative sovittamattomine