Definify.com

Definition 2024

snuć impf ‎(perfective wysnuć)

Conjugation of snuć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		snuć
present tense	1st	snuję			snujemy
	2nd	snujesz			snujecie
	3rd	snuje			snują
past tense	1st	snułem	snułam		snuliśmy	snułyśmy
	2nd	snułeś	snułaś		snuliście	snułyście
	3rd	snuł	snuła	snuło	snuli	snuły
future tense	1st	będę snuł¹	będę snuła¹		będziemy snuli¹	będziemy snuły¹
	2nd	będziesz snuł¹	będziesz snuła¹		będziecie snuli¹	będziecie snuły¹
	3rd	będzie snuł¹	będzie snuła¹	będzie snuło¹	będą snuli¹	będą snuły¹
conditional	1st	snułbym	snułabym		snulibyśmy	snułybyśmy
	2nd	snułbyś	snułabyś		snulibyście	snułybyście
	3rd	snułby	snułaby	snułoby	snuliby	snułyby
imperative	1st	—			snujmy
	2nd	snuj			snujcie
	3rd	niech snuje			niech snują
active adjectival participle		snujący	snująca	snujące	snujący	snujące
passive adjectival participle		snuty	snuta	snute	snuci	snute
contemporary adverbial participle		snując
impersonal past		snuto
verbal noun		snucie
¹or: będę snuć, będziesz snuć etc.