Definify.com
Definition 2025
sisukas
sisukas
Estonian
Adjective
sisukas (genitive sisuka, partitive sisukat)
Declension
Inflection of sisukas (ÕS type 2/õpik, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sisukas | sisukad |
| accusative | sisuka | sisukad |
| genitive | sisuka | sisukate |
| partitive | sisukat | sisukaid |
| illative | sisukasse | sisukatesse sisukaisse |
| inessive | sisukas | sisukates sisukais |
| elative | sisukast | sisukatest sisukaist |
| allative | sisukale | sisukatele sisukaile |
| adessive | sisukal | sisukatel sisukail |
| ablative | sisukalt | sisukatelt sisukailt |
| translative | sisukaks | sisukateks sisukaiks |
| terminative | sisukani | sisukateni |
| essive | sisukana | sisukatena |
| abessive | sisukata | sisukateta |
| comitative | sisukaga | sisukatega |
Finnish
Etymology
Pronunciation
- Hyphenation: si‧su‧kas
- Rhymes: -ukɑs
- IPA(key): /ˈsisukɑs/
Adjective
sisukas (comparative sisukkaampi, superlative sisukkain)
Declension
| Inflection of sisukas (Kotus type 41/vieras, kk-k gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | sisukas | sisukkaat | |
| genitive | sisukkaan | sisukkaiden sisukkaitten |
|
| partitive | sisukasta | sisukkaita | |
| illative | sisukkaaseen | sisukkaisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | sisukas | sisukkaat | |
| accusative | nom. | sisukas | sisukkaat |
| gen. | sisukkaan | ||
| genitive | sisukkaan | sisukkaiden sisukkaitten |
|
| partitive | sisukasta | sisukkaita | |
| inessive | sisukkaassa | sisukkaissa | |
| elative | sisukkaasta | sisukkaista | |
| illative | sisukkaaseen | sisukkaisiin sisukkaihinrare |
|
| adessive | sisukkaalla | sisukkailla | |
| ablative | sisukkaalta | sisukkailta | |
| allative | sisukkaalle | sisukkaille | |
| essive | sisukkaana | sisukkaina | |
| translative | sisukkaaksi | sisukkaiksi | |
| instructive | — | sisukkain | |
| abessive | sisukkaatta | sisukkaitta | |
| comitative | — | sisukkaine | |
Derived terms
- sisukkaasti
- sisukkuus