Definify.com
Definition 2025
sfiatare
sfiatare
Italian
Verb
sfiatare (intransitive or transitive)
Related terms
Conjugation
Conjugation of sfiatare
| infinitive | sfiatare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere or essere | gerund | sfiatando | |||
| present participle | sfiatante | past participle | sfiatato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfiato | sfiati | sfiata | sfiatiamo | sfiatate | sfiatano |
| imperfect | sfiatavo | sfiatavi | sfiatava | sfiatavamo | sfiatavate | sfiatavano |
| past historic | sfiatai | sfiatasti | sfiatò | sfiatammo | sfiataste | sfiatarono |
| future | sfiaterò | sfiaterai | sfiaterà | sfiateremo | sfiaterete | sfiateranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfiaterei | sfiateresti | sfiaterebbe | sfiateremmo | sfiatereste | sfiaterebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfiati | sfiati | sfiati | sfiatiamo | sfiatiate | sfiatino |
| imperfect | sfiatassi | sfiatassi | sfiatasse | sfiatassimo | sfiataste | sfiatassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfiata, non sfiatare | sfiati | sfiatiamo | sfiatate | sfiatino | ||