Definify.com

Definition 2024

scrúdaigh

scrúdaigh

Irish

Verb

scrúdaigh ‎(present analytic scrúdaíonn, future analytic scrúdóidh, verbal noun scrúdú, past participle scrúdaithe)

to examine

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	scrúdaím	scrúdaíonn tú; scrúdaír^†	scrúdaíonn sé, sí	scrúdaímid; scrúdaíonn muid	scrúdaíonn sibh	scrúdaíonn siad; scrúdaíd^†	a scrúdaíonn; a scrúdaíos / a scrúdaíonn; a scrúdaíos	scrúdaítear
	past	scrúdaigh mé; scrúdaíos	scrúdaigh tú; scrúdaís	scrúdaigh sé, sí	scrúdaíomar; scrúdaigh muid	scrúdaigh sibh; scrúdaíobhair	scrúdaigh siad; scrúdaíodar	a scrúdaigh / ar scrúdaigh*	scrúdaíodh
	past habitual	scrúdaínn	scrúdaíteá	scrúdaíodh sé, sí	scrúdaímis; scrúdaíodh muid	scrúdaíodh sibh	scrúdaídís; scrúdaíodh siad	a scrúdaíodh / ar scrúdaíodh*	scrúdaítí
	future	scrúdóidh mé; scrúdód; scrúdóchaidh mé^†	scrúdóidh tú; scrúdóir^†; scrúdóchaidh tú^†	scrúdóidh sé, sí; scrúdóchaidh sé, sí^†	scrúdóimid; scrúdóidh muid; scrúdóchaimid^†; scrúdóchaidh muid^†	scrúdóidh sibh; scrúdóchaidh sibh^†	scrúdóidh siad; scrúdóid^†; scrúdóchaidh siad^†	a scrúdóidh; a scrúdós; a scrúdóchaidh^†; a scrúdóchas^† / a scrúdóidh; a scrúdós; a scrúdóchaidh^†; a scrúdóchas^†	scrúdófar; scrúdóchar^†
conditional		scrúdóinn; scrúdóchainn^†	scrúdófá; scrúdóchthá^†	scrúdódh sé, sí; scrúdóchadh sé, sí^†	scrúdóimis; scrúdódh muid; scrúdóchaimis^†; scrúdóchadh muid^†	scrúdódh sibh; scrúdóchadh sibh^†	scrúdóidís; scrúdódh siad; scrúdóchadh siad^†	a scrúdódh; a scrúdóchadh^† / ar scrúdódh; ar scrúdóchadh^†	scrúdófaí; scrúdóchthaí^†
subjunctive	present	go scrúdaí mé; go scrúdaíod^†	go scrúdaí tú; go scrúdaír^†	go scrúdaí sé, sí	go scrúdaímid; go scrúdaí muid	go scrúdaí sibh	go scrúdaí siad; go scrúdaíd^†	—	go scrúdaítear
subjunctive	past	dá scrúdaínn	dá scrúdaíteá	dá scrúdaíodh sé, sí	dá scrúdaímis; dá scrúdaíodh muid	dá scrúdaíodh sibh	dá scrúdaídís; dá scrúdaíodh siad	—	dá scrúdaítí
imperative		scrúdaím	scrúdaigh	scrúdaíodh sé, sí	scrúdaímis	scrúdaígí; scrúdaídh^†	scrúdaídís	—	scrúdaítear
verbal noun		scrúdú
past participle		scrúdaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Derived terms

scrúdaitheoir