Definify.com
Definition 2025
rorulentus
rorulentus
Latin
Adjective
rōrulentus m (feminine rōrulenta, neuter rōrulentum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rōrulentus | rōrulenta | rōrulentum | rōrulentī | rōrulentae | rōrulenta | |
| genitive | rōrulentī | rōrulentae | rōrulentī | rōrulentōrum | rōrulentārum | rōrulentōrum | |
| dative | rōrulentō | rōrulentō | rōrulentīs | ||||
| accusative | rōrulentum | rōrulentam | rōrulentum | rōrulentōs | rōrulentās | rōrulenta | |
| ablative | rōrulentō | rōrulentā | rōrulentō | rōrulentīs | |||
| vocative | rōrulente | rōrulenta | rōrulentum | rōrulentī | rōrulentae | rōrulenta | |
References
- rorulentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “rorulentus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.