Definify.com
Definition 2025
retecturus
retecturus
Latin
Participle
retēctūrus m (feminine retēctūra, neuter retēctūrum); first/second declension
- about to uncover
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | retēctūrus | retēctūra | retēctūrum | retēctūrī | retēctūrae | retēctūra | |
| genitive | retēctūrī | retēctūrae | retēctūrī | retēctūrōrum | retēctūrārum | retēctūrōrum | |
| dative | retēctūrō | retēctūrō | retēctūrīs | ||||
| accusative | retēctūrum | retēctūram | retēctūrum | retēctūrōs | retēctūrās | retēctūra | |
| ablative | retēctūrō | retēctūrā | retēctūrō | retēctūrīs | |||
| vocative | retēctūre | retēctūra | retēctūrum | retēctūrī | retēctūrae | retēctūra | |