Definify.com
Definition 2025
repandus
repandus
See also: répandus
Latin
Adjective
repandus m (feminine repanda, neuter repandum); first/second declension
- turned up or back
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | repandus | repanda | repandum | repandī | repandae | repanda | |
| genitive | repandī | repandae | repandī | repandōrum | repandārum | repandōrum | |
| dative | repandō | repandō | repandīs | ||||
| accusative | repandum | repandam | repandum | repandōs | repandās | repanda | |
| ablative | repandō | repandā | repandō | repandīs | |||
| vocative | repande | repanda | repandum | repandī | repandae | repanda | |
References
- repandus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- repandus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “repandus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.