Definify.com
Definition 2025
redundandus
redundandus
Latin
Participle
redundandus m (feminine redundanda, neuter redundandum); first/second declension
- which is to be overflowed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | redundandus | redundanda | redundandum | redundandī | redundandae | redundanda | |
| genitive | redundandī | redundandae | redundandī | redundandōrum | redundandārum | redundandōrum | |
| dative | redundandō | redundandō | redundandīs | ||||
| accusative | redundandum | redundandam | redundandum | redundandōs | redundandās | redundanda | |
| ablative | redundandō | redundandā | redundandō | redundandīs | |||
| vocative | redundande | redundanda | redundandum | redundandī | redundandae | redundanda | |