Definify.com
Definition 2025
redditus
redditus
Latin
Participle
redditus m (feminine reddita, neuter redditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | redditus | reddita | redditum | redditī | redditae | reddita | |
| genitive | redditī | redditae | redditī | redditōrum | redditārum | redditōrum | |
| dative | redditō | redditō | redditīs | ||||
| accusative | redditum | redditam | redditum | redditōs | redditās | reddita | |
| ablative | redditō | redditā | redditō | redditīs | |||
| vocative | reddite | reddita | redditum | redditī | redditae | reddita | |
References
- redditus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- REDDITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “redditus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.