Definify.com
Definition 2025
redditurus
redditurus
Latin
Participle
redditūrus m (feminine redditūra, neuter redditūrum); first/second declension
- about to return
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | redditūrus | redditūra | redditūrum | redditūrī | redditūrae | redditūra | |
| genitive | redditūrī | redditūrae | redditūrī | redditūrōrum | redditūrārum | redditūrōrum | |
| dative | redditūrō | redditūrō | redditūrīs | ||||
| accusative | redditūrum | redditūram | redditūrum | redditūrōs | redditūrās | redditūra | |
| ablative | redditūrō | redditūrā | redditūrō | redditūrīs | |||
| vocative | redditūre | redditūra | redditūrum | redditūrī | redditūrae | redditūra | |