Definify.com
Definition 2025
rectilineus
rectilineus
Latin
Adjective
rectilineus m (feminine rectilinea, neuter rectilineum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rectilineus | rectilinea | rectilineum | rectilineī | rectilineae | rectilinea | |
| genitive | rectilineī | rectilineae | rectilineī | rectilineōrum | rectilineārum | rectilineōrum | |
| dative | rectilineō | rectilineō | rectilineīs | ||||
| accusative | rectilineum | rectilineam | rectilineum | rectilineōs | rectilineās | rectilinea | |
| ablative | rectilineō | rectilineā | rectilineō | rectilineīs | |||
| vocative | rectilinee | rectilinea | rectilineum | rectilineī | rectilineae | rectilinea | |