Definify.com
Definition 2025
reamatus
reamatus
Latin
Participle
reamātus m (feminine reamāta, neuter reamātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | reamātus | reamāta | reamātum | reamātī | reamātae | reamāta | |
| genitive | reamātī | reamātae | reamātī | reamātōrum | reamātārum | reamātōrum | |
| dative | reamātō | reamātō | reamātīs | ||||
| accusative | reamātum | reamātam | reamātum | reamātōs | reamātās | reamāta | |
| ablative | reamātō | reamātā | reamātō | reamātīs | |||
| vocative | reamāte | reamāta | reamātum | reamātī | reamātae | reamāta | |