Esperanto

Verb

rapidi ‎(present rapidas, past rapidis, future rapidos, conditional rapidus, volitive rapidu)

1. To hasten. (intransitive)
   • 1907, Ludwik Lejzer Zamenhof (trans.), La Biblio, "La Predikanto", Ĉapitro 1 (Ecclesiastes 1:5)

     Leviĝas la suno kaj subiras la suno, kaj al sia loko ĝi rapidas, kaj tie ĝi leviĝas.

     The sun rises and the sun sets, and to its place it hastens, and there it rises.

Conjugation

Conjugation of rapidi present past future singular plural singular plural singular plural tense rapidas rapidis rapidos active participle rapidanta rapidantaj rapidinta rapidintaj rapidonta rapidontaj acc. rapidantan rapidantajn rapidintan rapidintajn rapidontan rapidontajn nominal active participle rapidanto rapidantoj rapidinto rapidintoj rapidonto rapidontoj acc. rapidanton rapidantojn rapidinton rapidintojn rapidonton rapidontojn adverbial active participle rapidante rapidinte rapidonte infinitive rapidi imperative rapidu conditional rapidus

Derived terms

• rapidigi

Italian

Adjective

rapidi

1. masculine plural of rapido

Anagrams

• ripida

Latin

Adjective

rapidī

1. nominative masculine plural of rapidus
2. genitive masculine singular of rapidus
3. genitive neuter singular of rapidus
4. vocative masculine plural of rapidus