Definify.com
Definition 2024
rahibe
rahibe
Turkish
Noun
rahibe (definite accusative rahibeyi, plural rahibeler)
Declension
declension of rahibe
possessive forms of rahibe
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | rahibem | rahibelerim |
| definite accusative (belirtme) | rahibemi | rahibelerimi |
| dative (yönelme) | rahibeme | rahibelerime |
| locative (bulunma) | rahibemde | rahibelerimde |
| ablative (çıkma) | rahibemden | rahibelerimden |
| genitive (tamlayan) | rahibemin | rahibelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rahiben | rahibelerin |
| definite accusative (belirtme) | rahibeni | rahibelerini |
| dative (yönelme) | rahibene | rahibelerine |
| locative (bulunma) | rahibende | rahibelerinde |
| ablative (çıkma) | rahibenden | rahibelerinden |
| genitive (tamlayan) | rahibenin | rahibelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rahibesi | rahibeleri |
| definite accusative (belirtme) | rahibesini | rahibelerini |
| dative (yönelme) | rahibesine | rahibelerine |
| locative (bulunma) | rahibesinde | rahibelerinde |
| ablative (çıkma) | rahibesinden | rahibelerinden |
| genitive (tamlayan) | rahibesinin | rahibelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rahibemiz | rahibelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | rahibemizi | rahibelerimizi |
| dative (yönelme) | rahibemize | rahibelerimize |
| locative (bulunma) | rahibemizde | rahibelerimizde |
| ablative (çıkma) | rahibemizden | rahibelerimizden |
| genitive (tamlayan) | rahibemizin | rahibelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rahibeniz | rahibeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | rahibenizi | rahibelerinizi |
| dative (yönelme) | rahibenize | rahibelerinize |
| locative (bulunma) | rahibenizde | rahibelerinizde |
| ablative (çıkma) | rahibenizden | rahibelerinizden |
| genitive (tamlayan) | rahibenizin | rahibelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rahibeleri | rahibeleri |
| definite accusative (belirtme) | rahibelerini | rahibelerini |
| dative (yönelme) | rahibelerine | rahibelerine |
| locative (bulunma) | rahibelerinde | rahibelerinde |
| ablative (çıkma) | rahibelerinden | rahibelerinden |
| genitive (tamlayan) | rahibelerinin | rahibelerinin |
predicative forms of rahibe
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | rahibeyim | rahibelerim* |
| sen (you are) | rahibesin | rahibelersin* |
| o (he/she/it is) | rahibe / rahibedir | rahibeler* / rahibelerdir* |
| biz (we are) | rahibeyiz | rahibeleriz |
| siz (you are) | rahibesiniz | rahibelersiniz |
| onlar (they are) | rahibeler | rahibelerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | rahibeydim | rahibelerdim* |
| sen (you were) | rahibeydin | rahibelerdin* |
| o (he/she/it was) | rahibeydi | rahibelerdi* |
| biz (we were) | rahibeydik | rahibelerdik |
| siz (you were) | rahibeydiniz | rahibelerdiniz |
| onlar (they were) | rahibeydiler | rahibelerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | rahibeymişim | rahibelermişim* |
| sen (you were) | rahibeymişsin | rahibelermişsin* |
| o (he/she/it was) | rahibeymiş | rahibelermiş* |
| biz (we were) | rahibeymişiz | rahibelermişiz |
| siz (you were) | rahibeymişsiniz | rahibelermişsiniz |
| onlar (they were) | rahibeymişler | rahibelermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Related terms
Etymology 2
Noun
rahibe
- dative singular of rahip