Definify.com

Definition 2024


puikea

puikea

Finnish

(index pu)

Adjective

puikea (comparative puikeampi, superlative puikein)

  1. (botany) Aristate.

Declension

Inflection of puikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative puikea puikeat
genitive puikean puikeiden
puikeitten
partitive puikeaa
puikeata
puikeita
illative puikeaan puikeisiin
puikeihin
singular plural
nominative puikea puikeat
accusative nom. puikea puikeat
gen. puikean
genitive puikean puikeiden
puikeitten
puikeainrare
partitive puikeaa
puikeata
puikeita
inessive puikeassa puikeissa
elative puikeasta puikeista
illative puikeaan puikeisiin
puikeihin
adessive puikealla puikeilla
ablative puikealta puikeilta
allative puikealle puikeille
essive puikeana puikeina
translative puikeaksi puikeiksi
instructive puikein
abessive puikeatta puikeitta
comitative puikeine

Derived terms

Anagrams