Definify.com
Definition 2025
proconsulatus
proconsulatus
Latin
Noun
prōcōnsulātus m (genitive prōcōnsulātūs); fourth declension
- the proconsulate, proconsulship; the office of proconsul
- a propaetorship
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | prōcōnsulātus | prōcōnsulātūs |
| genitive | prōcōnsulātūs | prōcōnsulātuum |
| dative | prōcōnsulātuī | prōcōnsulātibus |
| accusative | prōcōnsulātum | prōcōnsulātūs |
| ablative | prōcōnsulātū | prōcōnsulātibus |
| vocative | prōcōnsulātus | prōcōnsulātūs |
Related terms
Descendants
- English: proconsulate
References
- proconsulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- proconsulatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “proconsulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.