Definify.com
Definition 2024
pratatief
pratatief
Dutch
Adjective
pratatief (comparative pratatiever, superlative pratatiefst)
- (archaic) talkative
Inflection
| Inflection of pratatief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | pratatief | |||
| inflected | pratatieve | |||
| comparative | pratatiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | pratatief | pratatiever | het pratatiefst het pratatiefste |
|
| indefinite | m./f. sing. | pratatieve | pratatievere | pratatiefste |
| n. sing. | pratatief | pratatiever | pratatiefste | |
| plural | pratatieve | pratatievere | pratatiefste | |
| definite | pratatieve | pratatievere | pratatiefste | |
| partitive | pratatiefs | pratatievers | — | |
Synonyms
- praatgraag
- spraakzaam