Definify.com
Definition 2024
praeteritum
praeteritum
See also: Präteritum and præteritum
Latin
Participle
praeteritus m (feminine praeterita, neuter praeteritum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praeteritus | praeterita | praeteritum | praeteritī | praeteritae | praeterita | |
| genitive | praeteritī | praeteritae | praeteritī | praeteritōrum | praeteritārum | praeteritōrum | |
| dative | praeteritō | praeteritō | praeteritīs | ||||
| accusative | praeteritum | praeteritam | praeteritum | praeteritōs | praeteritās | praeterita | |
| ablative | praeteritō | praeteritā | praeteritō | praeteritīs | |||
| vocative | praeterite | praeterita | praeteritum | praeteritī | praeteritae | praeterita | |