Definify.com
Definition 2025
praestituturus
praestituturus
Latin
Participle
praestitutūrus m (feminine praestitutūra, neuter praestitutūrum); first/second declension
- about to predetermine
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praestitutūrus | praestitutūra | praestitutūrum | praestitutūrī | praestitutūrae | praestitutūra | |
| genitive | praestitutūrī | praestitutūrae | praestitutūrī | praestitutūrōrum | praestitutūrārum | praestitutūrōrum | |
| dative | praestitutūrō | praestitutūrō | praestitutūrīs | ||||
| accusative | praestitutūrum | praestitutūram | praestitutūrum | praestitutūrōs | praestitutūrās | praestitutūra | |
| ablative | praestitutūrō | praestitutūrā | praestitutūrō | praestitutūrīs | |||
| vocative | praestitutūre | praestitutūra | praestitutūrum | praestitutūrī | praestitutūrae | praestitutūra | |