Definify.com
Definition 2025
praemonens
praemonens
Latin
Participle
praemonēns m, f, n (genitive praemonentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | praemonēns | praemonentēs | praemonentia | ||
| genitive | praemonentis | praemonentium | |||
| dative | praemonentī | praemonentibus | |||
| accusative | praemonentem | praemonēns | praemonentēs | praemonentia | |
| ablative | praemonente, praemonentī1 | praemonentibus | |||
| vocative | praemonēns | praemonentēs | praemonentia | ||
1When used purely as an adjective.