Definify.com

Definition 2024


praeficio

praeficio

Latin

Verb

praeficiō (present infinitive praeficere, perfect active praefēcī, supine praefectum); third conjugation iō-variant

  1. I place in command.

Inflection

   Conjugation of praeficio (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praeficiō praeficis praeficit praeficimus praeficitis praeficiunt
imperfect praeficiēbam praeficiēbās praeficiēbat praeficiēbāmus praeficiēbātis praeficiēbant
future praeficiam praeficiēs praeficiet praeficiēmus praeficiētis praeficient
perfect praefēcī praefēcistī praefēcit praefēcimus praefēcistis praefēcērunt, praefēcēre
pluperfect praefēceram praefēcerās praefēcerat praefēcerāmus praefēcerātis praefēcerant
future perfect praefēcerō praefēceris praefēcerit praefēcerimus praefēceritis praefēcerint
passive present praeficior praeficeris, praeficere praeficitur praeficimur praeficiminī praeficiuntur
imperfect praeficiēbar praeficiēbāris, praeficiēbāre praeficiēbātur praeficiēbāmur praeficiēbāminī praeficiēbantur
future praeficiar praeficiēris, praeficiēre praeficiētur praeficiēmur praeficiēminī praeficientur
perfect praefectus + present active indicative of sum
pluperfect praefectus + imperfect active indicative of sum
future perfect praefectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praeficiam praeficiās praeficiat praeficiāmus praeficiātis praeficiant
imperfect praeficerem praeficerēs praeficeret praeficerēmus praeficerētis praeficerent
perfect praefēcerim praefēcerīs praefēcerit praefēcerīmus praefēcerītis praefēcerint
pluperfect praefēcissem praefēcissēs praefēcisset praefēcissēmus praefēcissētis praefēcissent
passive present praeficiar praeficiāris, praeficiāre praeficiātur praeficiāmur praeficiāminī praeficiantur
imperfect praeficerer praeficerēris, praeficerēre praeficerētur praeficerēmur praeficerēminī praeficerentur
perfect praefectus + present active subjunctive of sum
pluperfect praefectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praefice praeficite
future praeficitō praeficitō praeficitōte praeficiuntō
passive present praeficere praeficiminī
future praeficitor praeficitor praeficiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praeficere praefēcisse praefectūrus esse praeficī praefectus esse praefectum īrī
participles praeficiēns praefectūrus praefectus praeficiendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praeficere praeficiendī praeficiendō praeficiendum praefectum praefectū

Derived terms

References