Definify.com

Definition 2024

pozostawać impf ‎(perfective pozostać)

Conjugation of pozostawać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		pozostawać
present tense	1st	pozostaję			pozostajemy
	2nd	pozostajesz			pozostajecie
	3rd	pozostaje			pozostają
past tense	1st	pozostawałem	pozostawałam		pozostawaliśmy	pozostawałyśmy
	2nd	pozostawałeś	pozostawałaś		pozostawaliście	pozostawałyście
	3rd	pozostawał	pozostawała	pozostawało	pozostawali	pozostawały
future tense	1st	będę pozostawał¹	będę pozostawała¹		będziemy pozostawali¹	będziemy pozostawały¹
	2nd	będziesz pozostawał¹	będziesz pozostawała¹		będziecie pozostawali¹	będziecie pozostawały¹
	3rd	będzie pozostawał¹	będzie pozostawała¹	będzie pozostawało¹	będą pozostawali¹	będą pozostawały¹
conditional	1st	pozostawałbym	pozostawałabym		pozostawalibyśmy	pozostawałybyśmy
	2nd	pozostawałbyś	pozostawałabyś		pozostawalibyście	pozostawałybyście
	3rd	pozostawałby	pozostawałaby	pozostawałoby	pozostawaliby	pozostawałyby
imperative	1st	—			pozostawajmy
	2nd	pozostawaj			pozostawajcie
	3rd	niech pozostaje			niech pozostają
active adjectival participle		pozostający	pozostająca	pozostające	pozostający	pozostające
contemporary adverbial participle		pozostając
impersonal past		pozostawano
verbal noun		pozostawanie
¹or: będę pozostawać, będziesz pozostawać etc.

(Adjectives)

(Nouns)

(Verbs)