Esperanto

Verb

postuli ‎(present postulas, past postulis, future postulos, conditional postulus, volitive postulu)

1. to require, claim, demand

Conjugation

Conjugation of postuli present past future singular plural singular plural singular plural tense postulas postulis postulos active participle postulanta postulantaj postulinta postulintaj postulonta postulontaj acc. postulantan postulantajn postulintan postulintajn postulontan postulontajn passive participle postulata postulataj postulita postulitaj postulota postulotaj acc. postulatan postulatajn postulitan postulitajn postulotan postulotajn nominal active participle postulanto postulantoj postulinto postulintoj postulonto postulontoj acc. postulanton postulantojn postulinton postulintojn postulonton postulontojn nominal passive participle postulato postulatoj postulito postulitoj postuloto postulotoj acc. postulaton postulatojn postuliton postulitojn postuloton postulotojn adverbial active participle postulante postulinte postulonte adverbial passive participle postulate postulite postulote infinitive postuli imperative postulu conditional postulus

Icelandic

Etymology

From Old Norse postuli, postoli, from Old English apostol, postol, from Latin apostolus, from Ancient Greek ἀπόστολος ‎(apóstolos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰɔstʏ(ː)lɪ/

Noun

postuli m ‎(genitive singular postula, nominative plural postular)

1. apostle, Apostle

Declension

Italian

Verb

postuli

1. inflection of postulare:
   1. second-person singular present indicative
   2. first-person singular present subjunctive
   3. second-person singular present subjunctive
   4. third-person singular present subjunctive
   5. third-person singular imperative

Anagrams

• stipulo, stipulò