Definify.com
Definition 2025
posseir
posseir
Catalan
Verb
posseir (first-person singular present posseeixo, past participle posseït)
Conjugation
as servir, except that unaccented i in the endings, immediately following the stem e, takes a diaresis
Conjugation of posseir (third conjugation with -eix- infix)
| infinitive | posseir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | posseint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | posseït | posseïda | |||||
| plural | posseïts | posseïdes | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | posseeixo | posseeixes | posseeix | posseïm | posseïu | posseeixen | |
| imperfect | posseïa | posseïes | posseïa | posseíem | posseíeu | posseïen | |
| future | posseiré | posseiràs | posseirà | posseirem | posseireu | posseiran | |
| preterite | posseí | posseïres | posseí | posseírem | posseíreu | posseïren | |
| conditional | posseiria | posseiries | posseiria | posseiríem | posseiríeu | posseirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | posseeixi | posseeixis | posseeixi | posseïm | posseïu | posseeixin | |
| imperfect | posseís | posseïssis | posseís | posseíssim | posseíssiu | posseïssin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | posseeix | posseeixi | posseïm | posseïu | posseeixin | ||
Related terms
- posseïdor adj
- possés m
- possessió f
- possessional adj
- possessionar v
- possessiu adj
- possessor adj, m
- possessori adj
References
- Institut d'Estudis Catalans (1995). Diccionari de la llengua catalana (4th edition). ISBN 84-412-2477-3.