Definify.com
Definition 2025
piandus
piandus
Latin
Participle
piandus m (feminine pianda, neuter piandum); first/second declension
- which is to be appeased
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | piandus | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda | |
| genitive | piandī | piandae | piandī | piandōrum | piandārum | piandōrum | |
| dative | piandō | piandō | piandīs | ||||
| accusative | piandum | piandam | piandum | piandōs | piandās | pianda | |
| ablative | piandō | piandā | piandō | piandīs | |||
| vocative | piande | pianda | piandum | piandī | piandae | pianda | |