Definify.com
Definition 2025
paedidus
paedidus
Latin
Adjective
paedidus m (feminine paedida, neuter paedidum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | paedidus | paedida | paedidum | paedidī | paedidae | paedida | |
| genitive | paedidī | paedidae | paedidī | paedidōrum | paedidārum | paedidōrum | |
| dative | paedidō | paedidō | paedidīs | ||||
| accusative | paedidum | paedidam | paedidum | paedidōs | paedidās | paedida | |
| ablative | paedidō | paedidā | paedidō | paedidīs | |||
| vocative | paedide | paedida | paedidum | paedidī | paedidae | paedida | |
Related terms
References
- paedidus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “paedidus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.