Definify.com
Definition 2024
otocu
otocu
Turkish
Noun
otocu (definite accusative otocuyu, plural otocular)
- Short for otomobilci (automobile retailer)
Declension
declension of otocu
possessive forms of otocu
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | otocum | otocularım |
| definite accusative (belirtme) | otocumu | otocularımı |
| dative (yönelme) | otocuma | otocularıma |
| locative (bulunma) | otocumda | otocularımda |
| ablative (çıkma) | otocumdan | otocularımdan |
| genitive (tamlayan) | otocumun | otocularımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otocun | otocuların |
| definite accusative (belirtme) | otocunu | otocularını |
| dative (yönelme) | otocuna | otocularına |
| locative (bulunma) | otocunda | otocularında |
| ablative (çıkma) | otocundan | otocularından |
| genitive (tamlayan) | otocunun | otocularının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otocusu | otocuları |
| definite accusative (belirtme) | otocusunu | otocularını |
| dative (yönelme) | otocusuna | otocularına |
| locative (bulunma) | otocusunda | otocularında |
| ablative (çıkma) | otocusundan | otocularından |
| genitive (tamlayan) | otocusunun | otocularının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otocumuz | otocularımız |
| definite accusative (belirtme) | otocumuzu | otocularımızı |
| dative (yönelme) | otocumuza | otocularımıza |
| locative (bulunma) | otocumuzda | otocularımızda |
| ablative (çıkma) | otocumuzdan | otocularımızdan |
| genitive (tamlayan) | otocumuzun | otocularımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otocunuz | otocularınız |
| definite accusative (belirtme) | otocunuzu | otocularınızı |
| dative (yönelme) | otocunuza | otocularınıza |
| locative (bulunma) | otocunuzda | otocularınızda |
| ablative (çıkma) | otocunuzdan | otocularınızdan |
| genitive (tamlayan) | otocunuzun | otocularınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | otocuları | otocuları |
| definite accusative (belirtme) | otocularını | otocularını |
| dative (yönelme) | otocularına | otocularına |
| locative (bulunma) | otocularında | otocularında |
| ablative (çıkma) | otocularından | otocularından |
| genitive (tamlayan) | otocularının | otocularının |
predicative forms of otocu
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | otocuyum | otocularım* |
| sen (you are) | otocusun | otocularsın* |
| o (he/she/it is) | otocu / otocudur | otocular* / otoculardır* |
| biz (we are) | otocuyuz | otocularız |
| siz (you are) | otocusunuz | otocularsınız |
| onlar (they are) | otocular | otoculardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | otocuydum | otoculardım* |
| sen (you were) | otocuydun | otoculardın* |
| o (he/she/it was) | otocuydu | otoculardı* |
| biz (we were) | otocuyduk | otoculardık |
| siz (you were) | otocuydunuz | otoculardınız |
| onlar (they were) | otocuydular | otoculardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | otocuymuşum | otocularmışım* |
| sen (you were) | otocuymuşsun | otocularmışsın* |
| o (he/she/it was) | otocuymuş | otocularmış* |
| biz (we were) | otocuymuşuz | otocularmışız |
| siz (you were) | otocuymuşsunuz | otocularmışsınız |
| onlar (they were) | otocuymuşlar | otocularmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||