Definify.com

Definition 2024

ordigi

ordigi

Esperanto

Verb

ordigi ‎(present ordigas, past ordigis, future ordigos, conditional ordigus, volitive ordigu)

  1. to order (put in order)

Inflection

Conjugation of ordigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ordigas ordigis ordigos
active participle ordiganta ordigantaj ordiginta ordigintaj ordigonta ordigontaj
acc. ordigantan ordigantajn ordigintan ordigintajn ordigontan ordigontajn
passive participle ordigata ordigataj ordigita ordigitaj ordigota ordigotaj
acc. ordigatan ordigatajn ordigitan ordigitajn ordigotan ordigotajn
nominal active participle ordiganto ordigantoj ordiginto ordigintoj ordigonto ordigontoj
acc. ordiganton ordigantojn ordiginton ordigintojn ordigonton ordigontojn
nominal passive participle ordigato ordigatoj ordigito ordigitoj ordigoto ordigotoj
acc. ordigaton ordigatojn ordigiton ordigitojn ordigoton ordigotojn
adverbial active participle ordigante ordiginte ordigonte
adverbial passive participle ordigate ordigite ordigote
infinitive ordigi imperative ordigu conditional ordigus

Etymology

From ordo ‎(“order”, noun) +‎ -igi ‎(“to cause to be”).

Similar Results