Definify.com
Definition 2024
ookean
ookean
Estonian
Noun
ookean (genitive ookeani, partitive ookeani)
Declension
Inflection of ookean (ÕS type 19/seminar, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ookean | ookeanid |
| accusative | ookeani | ookeanid |
| genitive | ookeani | ookeanide |
| partitive | ookeani | ookeane ookeanisid |
| illative | ookeani ookeanisse |
ookeanidesse ookeanesse |
| inessive | ookeanis | ookeanides ookeanes |
| elative | ookeanist | ookeanidest ookeanest |
| allative | ookeanile | ookeanidele ookeanele |
| adessive | ookeanil | ookeanidel ookeanel |
| ablative | ookeanilt | ookeanidelt ookeanelt |
| translative | ookeaniks | ookeanideks ookeaneks |
| terminative | ookeanini | ookeanideni |
| essive | ookeanina | ookeanidena |
| abessive | ookeanita | ookeanideta |
| comitative | ookeaniga | ookeanidega |