Definify.com
Definition 2025
onttrokken
onttrokken
Dutch
Verb
onttrokken
- plural past indicative and subjunctive of onttrekken
Participle
onttrokken
Declension
| Inflection of onttrokken | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onttrokken | |||
| inflected | onttrokken | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | onttrokken | |||
| indefinite | m./f. sing. | onttrokken | ||
| n. sing. | onttrokken | |||
| plural | onttrokken | |||
| definite | onttrokken | |||
| partitive | onttrokkens | |||