Definify.com
Definition 2024
oburęczny
oburęczny
Polish
Adjective
oburęczny m (not comparable)
Declension
declension of oburęczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers, m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | oburęczny | oburęczne | oburęczna | oburęczni | oburęczne | ||
| genitive | oburęcznego | oburęcznej | oburęcznych | ||||
| dative | oburęcznemu | oburęcznym | |||||
| accusative | oburęcznego | oburęczny | oburęczne | oburęczną | oburęcznych | oburęczne | |
| instrumental | oburęcznym | oburęcznymi | |||||
| locative | oburęcznej | oburęcznych | |||||
Related terms
- oburęczność