Definify.com
Definition 2024
obrazić
obrazić
Polish
Verb
obrazić pf (imperfective obrażać)
Conjugation
Conjugation of obrazić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | obrazić | |||||
| future tense | 1st | obrażę | obrazimy | |||
| 2nd | obrazisz | obrazicie | ||||
| 3rd | obrazi | obrażą | ||||
| past tense | 1st | obraziłem | obraziłam | obraziliśmy | obraziłyśmy | |
| 2nd | obraziłeś | obraziłaś | obraziliście | obraziłyście | ||
| 3rd | obraził | obraziła | obraziło | obrazili | obraziły | |
| conditional | 1st | obraziłbym | obraziłabym | obrazilibyśmy | obraziłybyśmy | |
| 2nd | obraziłbyś | obraziłabyś | obrazilibyście | obraziłybyście | ||
| 3rd | obraziłby | obraziłaby | obraziłoby | obraziliby | obraziłyby | |
| imperative | 1st | niech obrażę | obraźmy | |||
| 2nd | obraź | obraźcie | ||||
| 3rd | niech obrazi | niech obrażą | ||||
| passive adjectival participle | obrażony | obrażona | obrażone | obrażeni | obrażone | |
| anterior adverbial participle | obraziwszy | |||||
| impersonal past | obrażono | |||||
| verbal noun | obrażenie | |||||