Definify.com
Definition 2025
obpugnans
obpugnans
Latin
Participle
obpugnāns m, f, n (genitive obpugnantis); third declension
- Alternative form of oppugnāns
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | obpugnāns | obpugnantēs | obpugnantia | ||
| genitive | obpugnantis | obpugnantium | |||
| dative | obpugnantī | obpugnantibus | |||
| accusative | obpugnantem | obpugnāns | obpugnantēs | obpugnantia | |
| ablative | obpugnante, obpugnantī1 | obpugnantibus | |||
| vocative | obpugnāns | obpugnantēs | obpugnantia | ||
1When used purely as an adjective.