Definify.com
Definition 2025
nivatus
nivatus
Latin
Adjective
nivātus m (feminine nivāta, neuter nivātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | nivātus | nivāta | nivātum | nivātī | nivātae | nivāta | |
| genitive | nivātī | nivātae | nivātī | nivātōrum | nivātārum | nivātōrum | |
| dative | nivātō | nivātō | nivātīs | ||||
| accusative | nivātum | nivātam | nivātum | nivātōs | nivātās | nivāta | |
| ablative | nivātō | nivātā | nivātō | nivātīs | |||
| vocative | nivāte | nivāta | nivātum | nivātī | nivātae | nivāta | |
Related terms
References
- nivatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “nivatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.