Definify.com

Definition 2024

nęcić impf ‎(perfective znęcić)

Conjugation of nęcić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		nęcić
present tense	1st	nęcę			nęcimy
	2nd	nęcisz			nęcicie
	3rd	nęci			nęcą
past tense	1st	nęciłem	nęciłam		nęciliśmy	nęciłyśmy
	2nd	nęciłeś	nęciłaś		nęciliście	nęciłyście
	3rd	nęcił	nęciła	nęciło	nęcili	nęciły
future tense	1st	będę nęcił¹	będę nęciła¹		będziemy nęcili¹	będziemy nęciły¹
	2nd	będziesz nęcił¹	będziesz nęciła¹		będziecie nęcili¹	będziecie nęciły¹
	3rd	będzie nęcił¹	będzie nęciła¹	będzie nęciło¹	będą nęcili¹	będą nęciły¹
conditional	1st	nęciłbym	nęciłabym		nęcilibyśmy	nęciłybyśmy
	2nd	nęciłbyś	nęciłabyś		nęcilibyście	nęciłybyście
	3rd	nęciłby	nęciłaby	nęciłoby	nęciliby	nęciłyby
imperative	1st	—			nęćmy
	2nd	nęć			nęćcie
	3rd	niech nęci			niech nęcą
active adjectival participle		nęcący	nęcąca	nęcące	nęcący	nęcące
passive adjectival participle		nęcony	nęcona	nęcone	nęceni	nęcone
contemporary adverbial participle		nęcąc
impersonal past		nęcono
verbal noun		nęcenie
¹or: będę nęcić, będziesz nęcić etc.