Definify.com
Definition 2025
mutus
mutus
Latin
Adjective
mūtus m (feminine mūta, neuter mūtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mūtus | mūta | mūtum | mūtī | mūtae | mūta | |
| genitive | mūtī | mūtae | mūtī | mūtōrum | mūtārum | mūtōrum | |
| dative | mūtō | mūtō | mūtīs | ||||
| accusative | mūtum | mūtam | mūtum | mūtōs | mūtās | mūta | |
| ablative | mūtō | mūtā | mūtō | mūtīs | |||
| vocative | mūte | mūta | mūtum | mūtī | mūtae | mūta | |
Descendants
References
- mutus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mutus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- MUTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “mutus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.