Definify.com
Definition 2025
mutuaturus
mutuaturus
Latin
Participle
mūtuātūrus m (feminine mūtuātūra, neuter mūtuātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mūtuātūrus | mūtuātūra | mūtuātūrum | mūtuātūrī | mūtuātūrae | mūtuātūra | |
| genitive | mūtuātūrī | mūtuātūrae | mūtuātūrī | mūtuātūrōrum | mūtuātūrārum | mūtuātūrōrum | |
| dative | mūtuātūrō | mūtuātūrō | mūtuātūrīs | ||||
| accusative | mūtuātūrum | mūtuātūram | mūtuātūrum | mūtuātūrōs | mūtuātūrās | mūtuātūra | |
| ablative | mūtuātūrō | mūtuātūrā | mūtuātūrō | mūtuātūrīs | |||
| vocative | mūtuātūre | mūtuātūra | mūtuātūrum | mūtuātūrī | mūtuātūrae | mūtuātūra | |