Definify.com
Definition 2025
munimen
munimen
Latin
Noun
mūnīmen n (genitive mūnīminis); third declension
Inflection
Third declension neuter.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | mūnīmen | mūnīmina |
| genitive | mūnīminis | mūnīminum |
| dative | mūnīminī | mūnīminibus |
| accusative | mūnīmen | mūnīmina |
| ablative | mūnīmine | mūnīminibus |
| vocative | mūnīmen | mūnīmina |
Related terms
References
- munimen in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- munimen in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- MUNIMEN in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “munimen”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.