Definify.com

Definition 2024

mieść impf ‎(perfective zamieść)

Conjugation of mieść impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		mieść
present tense	1st	miotę			mieciemy
	2nd	mieciesz			mieciecie
	3rd	miecie			miotą
past tense	1st	miótłem	miotłam		mietliśmy	miotłyśmy
	2nd	miótłeś	miotłaś		mietliście	miotłyście
	3rd	miótł	miotła	miotło	mietli	miotły
future tense	1st	będę miótł¹	będę miotła¹		będziemy mietli¹	będziemy miotły¹
	2nd	będziesz miótł¹	będziesz miotła¹		będziecie mietli¹	będziecie miotły¹
	3rd	będzie miótł¹	będzie miotła¹	będzie miotło¹	będą mietli¹	będą miotły¹
conditional	1st	miótłbym	miotłabym		mietlibyśmy	miotłybyśmy
	2nd	miótłbyś	miotłabyś		mietlibyście	miotłybyście
	3rd	miótłby	miotłaby	miotłoby	mietliby	miotłyby
imperative	1st	—			miećmy
	2nd	mieć			miećcie
	3rd	niech miecie			niech miotą
active adjectival participle		miotący	miotąca	miotące	miotący	miotące
passive adjectival participle		mieciony	mieciona	miecione	mieceni	miecione
contemporary adverbial participle		miotąc
impersonal past		mieciono
verbal noun		miecenie
¹or: będę mieść, będziesz mieść etc.