Definify.com
Definition 2025
measúnaigh
measúnaigh
Irish
Verb
measúnaigh (present analytic measúnaíonn, future analytic measúnóidh, verbal noun measúnú, past participle measúnaithe)
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | measúnaím |   measúnaíonn tú;  measúnaír†  | 
measúnaíonn sé, sí |   measúnaímid;  measúnaíonn muid  | 
measúnaíonn sibh |   measúnaíonn siad;  measúnaíd†  | 
  a mheasúnaíonn; a mheasúnaíos / a measúnaíonn*; a measúnaíos*  | 
measúnaítear | 
| past | mheasúnaigh mé; mheasúnaíos | mheasúnaigh tú; mheasúnaís | mheasúnaigh sé, sí | mheasúnaíomar; mheasúnaigh muid | mheasúnaigh sibh; mheasúnaíobhair | mheasúnaigh siad; mheasúnaíodar |   a mheasúnaigh / ar mheasúnaigh*  | 
measúnaíodh | |
| past habitual | mheasúnaínn | mheasúnaíteá | mheasúnaíodh sé, sí | mheasúnaímis; mheasúnaíodh muid | mheasúnaíodh sibh | mheasúnaídís; mheasúnaíodh siad |   a mheasúnaíodh / ar mheasúnaíodh*  | 
mheasúnaítí | |
| future |   measúnóidh mé;  measúnód; measúnóchaidh mé†  | 
  measúnóidh tú;  measúnóir†; measúnóchaidh tú†  | 
  measúnóidh sé, sí;  measúnóchaidh sé, sí†  | 
  measúnóimid;  measúnóidh muid; measúnóchaimid†; measúnóchaidh muid†  | 
  measúnóidh sibh;  measúnóchaidh sibh†  | 
  measúnóidh siad;  measúnóid†; measúnóchaidh siad†  | 
  a mheasúnóidh; a mheasúnós; a mheasúnóchaidh†; a mheasúnóchas† / a measúnóidh*; a measúnós*; a measúnóchaidh*†; a measúnóchas*†  | 
measúnófar; measúnóchar† | |
| conditional | mheasúnóinn; mheasúnóchainn† | mheasúnófá; mheasúnóchthᆠ| mheasúnódh sé, sí; mheasúnóchadh sé, sí† | mheasúnóimis; mheasúnódh muid; mheasúnóchaimis†; mheasúnóchadh muid† | mheasúnódh sibh; mheasúnóchadh sibh† | mheasúnóidís; mheasúnódh siad; mheasúnóchadh siad† |   a mheasúnódh; a mheasúnóchadh† / ar mheasúnódh*; ar mheasúnóchadh*†  | 
mheasúnófaí; mheasúnóchthaí† | |
| subjunctive | present |   go measúnaí mé;  go measúnaíod†  | 
  go measúnaí tú;  go measúnaír†  | 
go measúnaí sé, sí |   go measúnaímid;  go measúnaí muid  | 
go measúnaí sibh |   go measúnaí siad;  go measúnaíd†  | 
— | go measúnaítear | 
| past | dá measúnaínn | dá measúnaíteá | dá measúnaíodh sé, sí |   dá measúnaímis;  dá measúnaíodh muid  | 
dá measúnaíodh sibh |   dá measúnaídís;  dá measúnaíodh siad  | 
— | dá measúnaítí | |
| imperative | measúnaím | measúnaigh | measúnaíodh sé, sí | measúnaímis |   measúnaígí; measúnaídh†  | 
measúnaídís | — | measúnaítear | |
| verbal noun | measúnú | ||||||||
| past participle | measúnaithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Derived terms
- measúnóir m (“assessor, assayer”)
 
Etymology 2
Adjective
measúnaigh
- vocative singular masculine of measúnach
 - genitive singular masculine of measúnach
 - (archaic) dative singular feminine of measúnach
 
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| measúnaigh | mheasúnaigh | unchanged | 
|  Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.  | ||
References
- "measúnaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.