Definify.com

Definition 2024

marudzić

marudzić

Polish

Verb

marudzić impf

(colloquial, pejorative) to complain, to whine, to moan

Conjugation

Conjugation of marudzić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		marudzić
present tense	1st	marudzę			marudzimy
	2nd	marudzisz			marudzicie
	3rd	marudzi			marudzą
past tense	1st	marudziłem	marudziłam		marudziliśmy	marudziłyśmy
	2nd	marudziłeś	marudziłaś		marudziliście	marudziłyście
	3rd	marudził	marudziła	marudziło	marudzili	marudziły
future tense	1st	będę marudził¹	będę marudziła¹		będziemy marudzili¹	będziemy marudziły¹
	2nd	będziesz marudził¹	będziesz marudziła¹		będziecie marudzili¹	będziecie marudziły¹
	3rd	będzie marudził¹	będzie marudziła¹	będzie marudziło¹	będą marudzili¹	będą marudziły¹
conditional	1st	marudziłbym	marudziłabym		marudzilibyśmy	marudziłybyśmy
	2nd	marudziłbyś	marudziłabyś		marudzilibyście	marudziłybyście
	3rd	marudziłby	marudziłaby	marudziłoby	marudziliby	marudziłyby
imperative	1st	—			marudźmy
	2nd	marudź			marudźcie
	3rd	niech marudzi			niech marudzą
active adjectival participle		marudzący	marudząca	marudzące	marudzący	marudzące
contemporary adverbial participle		marudząc
impersonal past		marudzono
verbal noun		marudzenie
¹or: będę marudzić, będziesz marudzić etc.