Definify.com
Definition 2025
manattu
manattu
Finnish
Verb
manattu
- Past passive participle of manata.
Declension
| Inflection of manattu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | manattu | manatut | |
| genitive | manatun | manattujen | |
| partitive | manattua | manattuja | |
| illative | manattuun | manattuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | manattu | manatut | |
| accusative | nom. | manattu | manatut |
| gen. | manatun | ||
| genitive | manatun | manattujen | |
| partitive | manattua | manattuja | |
| inessive | manatussa | manatuissa | |
| elative | manatusta | manatuista | |
| illative | manattuun | manattuihin | |
| adessive | manatulla | manatuilla | |
| ablative | manatulta | manatuilta | |
| allative | manatulle | manatuille | |
| essive | manattuna | manattuina | |
| translative | manatuksi | manatuiksi | |
| instructive | — | manatuin | |
| abessive | manatutta | manatuitta | |
| comitative | — | manattuine | |