Definify.com
Definition 2025
maculatus
maculatus
Latin
Participle
maculātus m (feminine maculāta, neuter maculātum); first/second declension
- stained, spotted, having been stained.
- defiled, polluted, having been defiled.
- (figuratively) dishonored, having been dishonored.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | maculātus | maculāta | maculātum | maculātī | maculātae | maculāta | |
| genitive | maculātī | maculātae | maculātī | maculātōrum | maculātārum | maculātōrum | |
| dative | maculātō | maculātō | maculātīs | ||||
| accusative | maculātum | maculātam | maculātum | maculātōs | maculātās | maculāta | |
| ablative | maculātō | maculātā | maculātō | maculātīs | |||
| vocative | maculāte | maculāta | maculātum | maculātī | maculātae | maculāta | |
Antonyms
References
- MACULATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)