Definify.com
Definition 2025
loquela
loquela
Latin
Etymology
From loquor (“speak”) + -ēla.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /loˈkʷeː.la/, [ɫɔˈkᶣeː.ɫa]
Noun
loquēla f (genitive loquēlae); first declension
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | loquēla | loquēlae |
| genitive | loquēlae | loquēlārum |
| dative | loquēlae | loquēlīs |
| accusative | loquēlam | loquēlās |
| ablative | loquēlā | loquēlīs |
| vocative | loquēla | loquēlae |
References
- loquela in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- loquela in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- LOQUELA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “loquela”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.