Definify.com
Definition 2024
lleihau
lleihau
Welsh
Verb
lleihau (stem lleiha-)
- lessen (to make less)
Conjugation
Conjugation (literary)
| singular | plural | impersonal | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |||
| present/future | lleihaf | lleihi | lleiha | lleihwn | lleihwch | lleihant | lleihir | |
| imperfect/conditional | lleihwn | lleihit | lleihai | lleihem | lleihech | lleihent | lleihid | |
| preterite | lleihais | lleihaist | lleihodd | lleiasom | lleiasoch | lleiasant | lleihwyd | |
| pluperfect | lleiaswn | lleiasit | lleiasai | lleiasem | lleiasech | lleiasent | lleiasid, lleiesid | |
| subjunctive | lleihwyf | lleihych | lleiho | lleihom | lleihoch | lleihont | lleiher | |
| imperative | — | lleiha | lleihed | lleihwn | lleihwch | lleihent | lleiher | |
| verbal noun | lleihau | |||||||
| verbal adjectives | lleiedig lleiadwy |
|||||||
Mutation
| Welsh mutation | |||
|---|---|---|---|
| radical | soft | nasal | aspirate |
| lleihau | leihau | unchanged | unchanged |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | |||
References
- “lleihau” in Geiriadur Prifysgol Cymru.