Definify.com
Definition 2025
lintu
lintu
Finnish
Noun
lintu
Declension
| Inflection of lintu (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | lintu | linnut | |
| genitive | linnun | lintujen | |
| partitive | lintua | lintuja | |
| illative | lintuun | lintuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | lintu | linnut | |
| accusative | nom. | lintu | linnut |
| gen. | linnun | ||
| genitive | linnun | lintujen | |
| partitive | lintua | lintuja | |
| inessive | linnussa | linnuissa | |
| elative | linnusta | linnuista | |
| illative | lintuun | lintuihin | |
| adessive | linnulla | linnuilla | |
| ablative | linnulta | linnuilta | |
| allative | linnulle | linnuille | |
| essive | lintuna | lintuina | |
| translative | linnuksi | linnuiksi | |
| instructive | — | linnuin | |
| abessive | linnutta | linnuitta | |
| comitative | — | lintuineen | |
Synonyms
- (poultry): linnunliha
Derived terms
- lintubongaus
- lintujen tarkkailu
- pahan ilman lintu = bird of ill omen (literally: "bird of bad weather")
Anagrams
Karelian
Alternative forms
Etymology
From Proto-Finnic *lintu, from Proto-Finno-Ugric *lunta or *linta, a cognate of Estonian lind and Hungarian lúd.
Noun
lintu (genitive [please provide], partitive [please provide])
Votic
Etymology
From Proto-Finnic *lintu, from Proto-Finno-Ugric *lunta or *linta, a cognate of Estonian lind and Hungarian lúd.
Noun
lintu (genitive linnuu, partitive lintua)
Declension
Declension of lintu
|
References
- "lintu" in Vadja keele sõnaraamat