Definify.com
Definition 2025
leimattu
leimattu
Finnish
Verb
leimattu
- Past passive participle of leimata.
Declension
| Inflection of leimattu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | leimattu | leimatut | |
| genitive | leimatun | leimattujen | |
| partitive | leimattua | leimattuja | |
| illative | leimattuun | leimattuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | leimattu | leimatut | |
| accusative | nom. | leimattu | leimatut |
| gen. | leimatun | ||
| genitive | leimatun | leimattujen | |
| partitive | leimattua | leimattuja | |
| inessive | leimatussa | leimatuissa | |
| elative | leimatusta | leimatuista | |
| illative | leimattuun | leimattuihin | |
| adessive | leimatulla | leimatuilla | |
| ablative | leimatulta | leimatuilta | |
| allative | leimatulle | leimatuille | |
| essive | leimattuna | leimattuina | |
| translative | leimatuksi | leimatuiksi | |
| instructive | — | leimatuin | |
| abessive | leimatutta | leimatuitta | |
| comitative | — | leimattuine | |