Definify.com
Definition 2025
lectuarius
lectuarius
Latin
Adjective
lectuārius m (feminine lectuāria, neuter lectuārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | lectuārius | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria | |
| genitive | lectuāriī | lectuāriae | lectuāriī | lectuāriōrum | lectuāriārum | lectuāriōrum | |
| dative | lectuāriō | lectuāriō | lectuāriīs | ||||
| accusative | lectuārium | lectuāriam | lectuārium | lectuāriōs | lectuāriās | lectuāria | |
| ablative | lectuāriō | lectuāriā | lectuāriō | lectuāriīs | |||
| vocative | lectuārie | lectuāria | lectuārium | lectuāriī | lectuāriae | lectuāria | |
Descendants
References
- lectuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “lectuarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.