Definify.com
Definition 2025
laicus
laicus
Latin
Adjective
lāicus m (feminine lāica, neuter lāicum); first/second declension
- lay (of the laity)
- unconsecrated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | lāicus | lāica | lāicum | lāicī | lāicae | lāica | |
| genitive | lāicī | lāicae | lāicī | lāicōrum | lāicārum | lāicōrum | |
| dative | lāicō | lāicō | lāicīs | ||||
| accusative | lāicum | lāicam | lāicum | lāicōs | lāicās | lāica | |
| ablative | lāicō | lāicā | lāicō | lāicīs | |||
| vocative | lāice | lāica | lāicum | lāicī | lāicae | lāica | |
Descendants
References
- laicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- LAICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “laicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.